"Kristof aan het woord"
Mijn interesse in de zaak is eigenlijk heel toevallig gekomen. Na de schooluren en tijdens vakanties kwam ik vaak bij mijn vriendin (nu mijn vrouw) en haar ouders (familie Diegenant) langs. Zo is mijn interesse beetje bij beetje gegroeid.
Na mijn humaniora wist ik eigenlijk niet goed welke richting ik moest nemen, bijgevolg ben ik gestart als boekhouder aan de Hogeschool te Gent. Maar al snel ondervond ik dat boekhouder niet mijn roeping was, een leven op een bureau is niet voor mij weggelegd. Mijn positieve punten zijn een commerciële geest en handigheid. Met die gedachte in het achterhoofd, groeide het idee om in de voetstappen van mijn schoonouders te treden en huis Diegenant over te nemen.
Toen ik dit aan mijn schoonouders voorstelde, vonden ze me een beetje te jong om een dergelijke beslissing te nemen. Ik was echter vastberaden en na een week begon ik bij hen onder leercontract te werken. Vervolgens ben ik naar de IMOV gegaan om mijn diploma in “bereider van wild en gevogelte” te behalen. Het was 15 jaar geleden dat ze nog iemand voor deze functie mochten inschrijven. Aangezien ik alleen was, heb ik mijn opleiding moeten volgen bij de slagers. Gelukkig was er mijn schoonvader die mij alle knepen van het vak leerde. Tot op de dag van vandaag heb ik nog altijd geen spijt van de beslissing die ik destijds heb genomen. Ik doe mijn werk met hart en ziel en ik zie hier nog niet meteen verandering in komen! |